Australian Day

Gisteren, zaterdag 26 januari, werd hier Australian Day gevierd. Heel Australie leeft toe naar deze jaarlijkse feestdag. Het is als een soort koninginnedag bij ons. Ze vieren het bestaan van Australie. Ik heb mijn oranje topje aangetrokken, we blijven tenslotte chauvinistisch ;-) Het was zwaar bewolkt en ontzettend klammig en benauwd.
We zijn om half negen 's ochtends (!) op weg gegaan om te ontbijten. Dit gezamelijk ontbijt werd georganiseerd door the Lions Club. Deze club bestaat uit allemaal vrijwilligers. Het ontbijt moet betaald worden en de opbrengst is voor een goed doel. We hebben hier ontbeten en wat mensen ontmoet die ik al eerder had gezien. Op een gegeven moment kwam ik in gesprek met een van oorsprong Hollandse man. Hij is in 1960 naar Australie gekomen. Fijn om even met deze man gewoon Nederlands te kunnen praten. Hij had net vrienden over gehad uit Nederland, zijn Nederlands was dus erg goed. We spraken daar een vriendin van mijn nichtje en er werd afgesproken om elkaar 's middags bij the Rockpool te ontmoeten. Dit zijn bassins die onder aan de rotsen zijn aangelegd om te kunnen gaan zwemmen. We zijn daar na de lunch naar toe gegaan, echter we hebben die mensen niet gezien. Er was ook niet duidelijk afgesproken welke Rockpool precies en er zijn er nogal wat... We zijn toen maar het strand opgelopen en daar kwamen we een ander vriendenstel van mijn nichtje tegen. Daar hebben we even bij gezeten. De man, John, kon niemand mee het water in krijgen, ook mij niet. De oceaan was mij te ruw en er waren allemaal kleine blauwe kwalletjes. Toch zwommen er aardig wat mensen. En opeens was er een dolfijn te zien die richting de branding dook. Zo mooi en bijzonder. Het bleken er 2 te zijn. Elke keer zagen we de vinnen boven komen en ze zwommen dus gewoon tussen de mensen.
We werden uitgenodigd bij haar vrienden thuis en zijn mee gegaan. We hebben daar in het bubbelbad gezeten. Er was nog een andere familie bij hun op bezoek en de zoon daarvan zat onder de tattoo's. Op zijn buik had hij zijn achternaam, Hillier. Niet bijzonder, kennen we in Nederland ook. Ik heb daar een echte Australian BBQ meegemaakt. Halverwege de avond zijn we naar huis gegaan en hoorde ik dat deze jongen wereldkampioen Dirt Bike Rider is geweest. Hij is van de Crusty Demons. Schijnt allemaal zeer bekend te zijn hier in Australie, veel mensen gaan naar deze shows toe. En dan is daar die blonde Hollandse die weer nergens van weet.... Nou ja, ik kan zeggen dat ik bij hem in het bubbelbad heb gezeten en met zijn 2,5 jarig zoontje heb gespeeld :-P
En zo zijn er toch al wat bijzondere ontmoetingen geweest. In het vliegtuig naar Sydney zat ik naast een Country Zangeres uit Sydney, om de hoek hier in de Surfshop werkt werelds bekenst vrouwelijke surfer en dan last but not least, de wereldkampioen Dirt Bike Rider.
Ik begin te wennen aan het eten hier, de typisch Australische dingen. Zo eet ik graag een Australian Pie, ik doe mee met iedereen de gek aan steken, het dialect went echter niet. Ik moet zo goed luisteren wat ze zeggen, ze mummelen maar wat.
Heel bijzonder is het dat tegen iedereen verteld wordt dat ik geen Vegemite op brood lust. Dat was iets wat ik de eerste ochtend bij mijn nichtje op de ontbijttafel kreeg.En dat moest ik op brood doen. Het is smeerbaar en lichter dan chocoladepasta en het smaakt naar... maggi, zo zout. Ik vind het niet te eten. Ik ding dus nu niet meer mee naar de titel Aussie van het jaar.
De komende week is er ook nog weer veel te doen, ik hou jullie op de hoogte.